Hoekom is die primakoers so belangrik in die gedagtes van banke?
10/10/2022
Oorsprong van die Prime Rate
Voor die Groot Depressie is uitleenkoerse in die VSA geliberaliseer, en elke bank het sy eie uitleenkoers vasgestel deur die koste van fondse, risikopremies en ander faktore in ag te neem.
In 1929 het die VSA die Groot Depressie betree – soos die Amerikaanse ekonomie agteruitgegaan het, besighede in groot getalle gesluit en inwoners se inkomste het gedaal.
So het 'n wanbalans tussen die aanbod en vraag van kapitaal in die mark ontstaan, en die aantal kredietwaardige besighede en ontvangers van kwaliteit krediet het vinnig afgeneem.Die banksektor het egter 'n surplus kapitaal gehad en moes 'n plek kry om te belê.
Om die volume lenings te handhaaf, het sommige handelsbanke kredietstandaarde doelbewus begin verlaag, sommige swak gekwalifiseerde maatskappye is ook by die teikengroep van lenings ingesluit, banke het om korporatiewe kliënte meegeding en selfs rentekoersafslag begin bied.
Die gevolglike bankfakturering het gelei tot 'n aansienlike toename in nie-presterende bates namate banke met gebroke kapitaalkettings bankrot gegaan het, wat die resessie verder vererger het.
Om kwaadwillige mededinging tussen banke te voorkom en om die spaar- en leningsmark te reguleer, het die Federale Reserweraad 'n aantal maatreëls ingestel, waarvan een die prima uitleenkoers is – die Prime Rate.
Hierdie beleid bepleit die vasstelling van 'n enkele maatstaf rentekoers om as 'n minimum rentekoers vir lenings te dien, en banke moet uitleen teen koerse bo hierdie optimale uitleenkoers om die markorde te stabiliseer.
Hoe word die prima koers bereken?
Die Lening Prime Rate (hierna verwys as LPR), is die rentekoers wat kommersiële banke hef vir lenings aan hul kliënte met die hoogste kredietgraderings – hierdie mees kredietwaardige leners is tipies van die grootste korporasies.
In die 1930's, op inisiatief van die Wall Street Journal, is die LPR bereken deur 22-23 aanhalings van die 30 grootste handelsbanke in die Verenigde State te weeg, gekies volgens die reëls vir die bepaling van die LPR van die mark, en gereeld gepubliseer in die papieruitgawe van die Wall Street Journal, en hierdie gepubliseerde Prime Rate verteenwoordig die onderste limiet van alle uitleenkoerse in die mark.
Die meganisme vir die bepaling van die LPR-koers het oor byna tagtig jaar ontwikkel: Oorspronklik het die meeste banke die Federal Funds Target Rate (FFTR) aangehaal toe banke 'n hoë mate van vryheid gehad het om rentekoerse te reguleer.
In 1994 het die Federale Reserweraad egter met kommersiële banke ooreengekom dat die LPR die vorm sou aanneem van 'n volledige vasstelling van die federale fondse teikenkoers, met die formule Prime Rate = Federal Funds Target Rate + 300 basispunte.
Hierdie 300 basispunte is 'n intermediêre waarde, wat beteken dat die verspreiding tussen die Prime Rate en Federal Funds Rate toegelaat word om effens bo en onder 300 basispunte te fluktueer.Vir die grootste deel van die tydperk sedert 1994 was hierdie verspreiding tussen 280 en 320 basispunte.
Vanaf 2008, namate die banksektor meer gekonsentreer geraak het en die meeste banke eintlik deur 'n handjievol banke beheer is, is die aantal banke wat vir die LPR genoteer is tot tien verminder, waarvan die LPR-koerse wat op Wall Street gepubliseer is, verander het toe die primakoerse van sewe banke se verander.
Met die bekendstelling van hierdie kwotasiemeganisme het kommersiële banke hul outonomie byna heeltemal verloor om die Prime-koers aan te pas.
Hoekom moet ek omgee vir die prima koers?
Die Prime Rate, gepubliseer deur die Wall Street Journal, is 'n aanduiding van rentekoerse in die VSA en word deur meer as 70% van banke as die basiskoers gebruik.
Rentekoerse op verbruikerslenings word tipies op hierdie prima koers gebou, en wanneer hierdie koers verander, sal baie verbruikers ook veranderinge in rentekoerse op kredietkaarte, motorlenings en ander verbruikerslenings sien.
Ons het net genoem dat die berekening van die prima koers afgelei word van die Federal Funds-teikenkoers + 300 basispunte, en die "Federal Funds-teikenkoers" is die Fed se "Rente" in bloeiende rentekoersverhogings hierdie jaar.
Nadat die Fed koerse vir die derde keer in September met 75 basispunte verhoog het, het die primakoers tot 3% tot 3,25% gestyg en bygevoeg die bykomende 3% van primakoers is basies die huidige minimum vir die uitleenkoers in die mark.
Beeldbron: https://www.freddiemac.com/pmms
Freddie Mac het Donderdag 'n 30-jaar vaste verbandkoers gerapporteer van gemiddeld 6,7% – hoër as ons skatting van die prima koers.
Bogenoemde berekening gee ons ook 'n beter begrip van hoe die impak van die rentekoersverhoging so vinnig na die verbandmark oorgedra is.
Veranderinge in die primakoers sal ook 'n meer direkte impak op sommige huislenings hê, soos verstelbare koerslenings, wat jaarliks aangepas word, en Huisbillikheidslenings (HELOC's), wat direk aan die primakoers gekoppel is.
Nadat ons die “vorige lewe” van die prima koers verstaan het, is dit nuttiger vir ons om die tendens in verbandkoers te monitor, en gegewe die Fed se deurlopende rentekoersverhogingsbeleid, moet huiskopers met kredietbehoeftes vroeg begin om te verhoed dat 'n goeie tyd mis om te verseker 'n laer koers.
Verklaring: Hierdie artikel is geredigeer deur AAA LENDINGS;sommige van die beeldmateriaal is van die internet af geneem, die posisie van die webwerf word nie verteenwoordig nie en mag nie sonder toestemming herdruk word nie.Daar is risiko's in die mark en belegging moet versigtig wees.Hierdie artikel is nie persoonlike beleggingsadvies nie, en neem ook nie die spesifieke beleggingsdoelwitte, finansiële situasie of behoeftes van individuele gebruikers in ag nie.Gebruikers moet oorweeg of enige menings, menings of gevolgtrekkings wat hierin vervat is, gepas is vir hul spesifieke situasie.Belê dienooreenkomstig op eie risiko.
Postyd: 11 Oktober 2022